Οποια και αν είναι η απάντηση ή ο κατασκευαστής ή εγώ είμαστε πονηρά μυαλά!
Θυμάστε φυσικά τις επιχειρηματικές μου ιδέες.
Εχω και συνέχεια. Ολοι ξέρετε πόσο παγώνουν τα χέρια το χειμώνα όταν πλένουμε πιάτα ποτήρια λαχανικά. Προχτές το βράδυ ήθελα να φάω μια σαλάτα αλλά μόνο στη σκέψη ότι τα χέρια μου θα βγουν κόκκινα από το κρύο νερό το απέφυγα και η ανάγκη πάλι με έριξε στα σουβλάκια. Ξαφνικά σαν τον Κυρο Γρανάζη,
το μυαλό μου άρχισε να παίρνει στροφές. Τί άλλο παίρνει στροφές όταν πλένει? Μα φυσικά το πλυντήριο! Και όπως καταλαβαίνετε μου ήρθε η ιδέα για ένα πλυντήριο λαχανικών. Σήμερα ερχόμενη στη δουλειά ήμουν κατενθουσιασμένη! Επιτέλους θα έλυνα το βιοποριστικό μου πρόβλημα! Λεφτά με ουρά! Είχα ήδη αρχίσει να καταστρώνω το σχέδιο μέσα στο μυαλό μου! Μάλιστα την ώρα που ερχόμουν χτύπησε το τηλέφωνο και ανακοίνωσα την ιδέα μου στη δικηγόρο μου, η οποία ενθουσιάστηκε.
Ομως με έζωναν τα φίδια. Αποκλείεται σκεφτόμουν να μην το έχει ήδη σκεφτεί και πατεντάρει κάποιος άλλος. Και δυστυχώς τα φίδια βγήκαν αληθινά. Το έχει ήδη σκεφτεί μια παρέα Κινέζων και μάλιστα έχει καταθέσει ήδη την πατέντα.
ΜΙΣΩ ΤΟΥΣ ΚΙΝΕΖΟΥΣ
ΜΙΣΩ ΤΟΥΣ ΚΙΝΕΖΟΥΣ
ΜΙΣΩ ΤΟΥΣ ΚΙΝΕΖΟΥΣ.
Που θα πάει, θα μου έρθει κάποια άλλη ιδέα και τότε θα γίνω διάσημη.
Χτες ήταν μία πολύ ωραία χαλαρή ημέρα. Εκεί που καθόμουν με το βάσανο αγκαλιά στον καναπέ, ξαφνικά στροφάρει, με παρατάει, με κοιτάζει με ύφος αυστηρό έτοιμος για καυγά. Και μου λέει:
