Τα αλεξίπτωτα έχουν εξελιχθεί πάρα πολύ τις τελευταίες δεκαετίες. Έχουν γίνει πιο εύκολα στον χειρισμό και σπάνια πλέον πηγαίνει κάτι στραβά.
Ποιος όμως έχει τα κότσια να κάνει μία βουτιά 2.000 ποδιών, βασίζοντας τη ζωή του σε ένα αλεξίπτωτο που κατασκευάστηκε πριν από 500 περίπου χρόνια;
Ένας Ελβετός κασκαντέρ, ο 36χρονος Ολιβιέ Βιετί-Τεπά τόλμησε και εμπιστεύτηκε τη ζωή του στην ιδιοφυία του Leonardo da Vinci.
Ο Τεπά έκανε τη βουτιά χρησιμοποιώντας ένα αλεξίπτωτο, το οποίο ήταν βασισμένο στα προσχέδια του Ιταλού καλλιτέχνη της Αναγέννησης και τα οποία είχε φτιάξει το 1485.
Μετά την επιτυχή βουτιά του, ο Τεπά δήλωσε: «Δούλεψε άψογα. Δεν μπορούσα με τίποτα να το καθοδηγήσω, και έτσι αφέθηκα να με κατεβάσει αυτό από μόνο του στο έδαφος. Προσγειώθηκα στον αεροδιάδρομο του στρατιωτικού αεροδρομίου Payerne. Ήταν μία τέλεια βουτιά.»
Ωστόσο, ο Τεπά παραδέχτηκε ότι φορούσε και ένα σύγχρονο εφεδρικό αλεξίπτωτο, για την περίπτωση που το σχέδιο του da Vinci δεν κατάφερνε να λειτουργήσει.
Ο Τεπά είναι ο πρώτος άνθρωπος που κατάφερε να προσγειωθεί με ασφάλεια στο έδαφος, χρησιμοποιώντας το μοντέλο του da Vinci. Το 2000, ο Βρετανός Άντριαν Νίκολας προσπάθησε και αυτός να κάνει τη βουτιά με το αλεξίπτωτο του da Vinci αλλά τελικά χρειάστηκε να ανοίξει το εφεδρικό του αλεξίπτωτο προκειμένου να ολοκληρώσει την κατάβασή του.
Το αλεξίπτωτο του Τεπά κατασκευάστηκε από τέσσερα ισόπλευρα υφασμάτινα τρίγωνα, ενωμένα μεταξύ τους ώστε να σχηματίζουν ένα είδος πυραμίδας. Η πλευρά του κάθε τριγωνικού υφάσματος είχε μήκος 6,50 μέτρα, ενώ στην τετραγωνική βάση της πυραμίδας τοποθετήθηκε ένα δίχτυ σαν αυτό της κουνουπιέρας, που διευκόλυνε το άνοιγμα του αλεξίπτωτου. Οι προδιαγραφές βρέθηκαν σε ένα χειρόγραφο του da Vinci, που χρονολογείται από το 1485.
Το αρχικό ξύλινο πλαίσιο που υπήρχε στο προσχέδιο του da Vinci δεν χρησιμοποιήθηκε. Το μοναδικό μειονέκτημα του αλεξίπτωτου, όπως δήλωσε και ο Τεπά, ήταν ότι δεν μπορούσε να το χειριστεί και να το καθοδηγήσει εκεί που ήθελε αυτός. «Κατεβαίνεις και αφήνεσαι στο έλεος των ανέμων,» συμπλήρωσε ο Τεπά.
