25 Φεβρουαρίου 2009

Μοιάζεις με τη Μόνικα Μπελούτσι

Μυαλό κουκούτσι, μυαλό κουκούτσι. Μπεεεεεεε
Στίχοι από τη νέα επιτυχία των Mazoo and the Zoo. Τους ακούνε τα πιτσιρίκια με μανία. Διαρκώς! Κατ'επανάληψη! Στη διαπασών! και χορεύουν κιόλας. Και το cd player φυσικά είναι στο σαλόνι. Και με καλέσαν για μία επανάληψη της περσινής Καθαράς Δευτέρας. Οχι οι Mazoo and the Zoo.
Μία από τις φίλες μου. Η οποία έχει βάλει στοίχημα να με εξοντώσει.
Γιατί καλή μου να έρθω σπίτι σου την Καθαρά Δευτέρα?
Σ'αγαπάω, σ'εκτιμάω αλλά 10 πιτσιρίκια να χοροπηδάνε, να αλλαλάζουν και να κλαίνε στα αυτιά μου λυπάμαι αλλά δεν τα αντέχω. Οχι δεν είναι και τα 10 της φίλης μου. Μαζεύει όλη την πιτσιρικοπαρέα και τους γονείς φυσικά, κάθε Χριστούγεννα, Καθαρά Δευτέρα και 25η Μαρτίου. Το δέλεαρ συνήθως είναι η φοβερή γαλοπούλα, η φοβερή ταραμοσαλάτα, η φοβερή σκορδαλιά που φτιάχνουν σπίτι. Και οκ τα μικρά είναι φρόνιμα στην αρχή, μέχρι να σπάσει ο πάγος. Μετά ξεσαλώνουν. Και δεν τους φτάνει το δωμάτιο μέσα να παίζουν. Ερχονται και σε ενοχλούν, συνήθως μπουκωμένα και σε φτύνουν όταν μιλάνε, ή ακόμα χειρότερα, τα πιάνει όλα μαζί χιέσιμο και ευωδιάζει ο τόπος. Και μετά μαλώνουν μεταξύ τους και τρέχουν οι μαμάδες να ηρεμήσουν τα πνεύματα. Και αφού έχει εμφανιστεί ο πονοκέφαλος και θες να φύγεις, σου λένε εν χορώ οι γονείς και τα πιτσιρίκια "κάτσε που πας, δεν σε είδαμε καθόλου"
Μήπως μπορώ να έρθω την επόμενη με το ταπεράκι μου?



Πάρτε μια ιδέα:



23 Φεβρουαρίου 2009

fun days

Korydallos
fun park!

20 Φεβρουαρίου 2009

(εντελώς) Τσίου

Ηταν Πάσχα κάποιου έτους, όταν μία φίλη ανέλαβε να φροντίζει το καναρίνι της θείας της και των μικρών ξαδελφιών της.
Ολα πήγαιναν καλά το καναρίνι τιτίβιζε ευτυχισμένο, μέχρι που την Μεγάλη Παρασκευή, είδε το καναρίνι πεσμένο στο κλουβάκι του με λίγο αίμα στο ποδαράκι. Πανικοβλήθηκε! Θα την θεωρούσαν ανεύθυνη (υπεύθυνη) έτσι και το καναρίνι πάθαινε κάτι. Βλέπετε το καναρίνι κράταγε παρέα στα μικρά ξαδελφάκια της. Το καναρίνι ήταν ζωντανό ακόμα και τιτίβιζε χαμηλόφωνα λες και ζητούσε βοήθεια. Μόλις ξεπέρασε τον αρχικό πανικό της, έπιασε τα τηλέφωνα. Καθότι εορτές δεν έβρισκε κάποιον κτηνίατρο. Τελευταία λύση ήταν η Φιλοζωική στην Ιερά Οδό. Τους πήρε τηλέφωνο και πρέπει να ακουγόταν πολύ απελπισμένη. Της είπαν να πάει το καναρίνι από εκεί να δουν τί μπορεί να γίνει. Αρπαξε το καναρίνι, το τύλιξε σε μία πετσετούλα και όρμησε στο αμάξι. Εβαλε το καναρίνι στο κάθισμα του συνοδηγού. Ξεκίνησε με μεγάλη ταχύτητα, οι ρόδες σπίνιαραν. Με τα μάτια κολλημένα στο δρόμο και το χέρι στην κόρνα ένοιωθε ότι ήταν σημαντικό να σωθεί το καναρίνι. Τί θα έλεγε στα μικρά της ξαδελφάκια? Η θεία της θα την θεωρούσε εντελώς άχρηστη. Τις μαύρες σκέψεις που είχε, επέτεινε η ατμόσφαιρα της Μεγάλης Παρασκευής. Οι καμπάνες χτυπούσαν πένθιμα. Μίλαγε συνέχεια από το "μπλέ δόντι" με τη Φιλοζωική. Την περίμεναν με την αιμοστατική ένεση στο χέρι. Το καναρίνι έπρεπε να σωθεί. Το χαρούμενο τιτίβισμά του έπρεπε να ξανα ακουστεί.
Κάποια ώρα, της φάνηκε ότι είχε περάσει αιώνας, έφτασε στη Φιλοζωική. Οντως την περίμεναν στην είσοδο για να μη χάνουν χρόνο. Πήραν στα χέρια τους τρυφερά το καναρίνι και του έκαναν την ένεση. Εκείνο άνοιξε τα ματάκια του, έβγαλε ένα μικρό τσίου και.....ξεψύχησε.
Νταν νταν νταν χτύπαγαν πένθιμα οι καμπάνες. Η φίλη μου δεν μπόρεσε να συγκρατήσει ένα δάκρυ που κύλησε στα μάγουλά της. Τύλιξε πάλι το καναρίνι στην πετσετούλα και πήρε το δρόμο για το σπίτι.
Τί θα έλεγε τώρα στα μικρά της ξαδέλφια?
Σκέφτηκε ότι δεν ήταν δυνατό να τους πεί ότι πέθανε το καναρίνι τους. Επρεπε να το αντικαταστήσει.
Με το καναρίνι στο χέρι, για να πάρει το ίδιο χρώμα, όρμησε στο πρώτο pet shop που βρήκε μπροστά της. Κοίταζε προσεκτικά μια το νεκρό καναρίνι, μια όλα τα καναρίνια στα κλουβιά μέχρι που βρήκε ένα που έμοιαζε με το νεκρό καναρίνι. Δεν είχαν ακριβώς το ίδιο, το καινούργιο που βρήκε είχε λίγο καφέ στα φτεράκια του, αλλά κελαηδούσε τόσο ωραία. Αποφάσισε να το αγοράσει. Ετσι κι αλλιώς τα ξαδελφάκια ήταν μικρά και ίσως δεν καταλάβαιναν τη διαφορά. Στη θεία της θα έλεγε την πάσα αλήθεια. Αγόρασε το νέο καναρίνι, πήρε και το παλιό τυλιγμένο στην πετσετούλα και πήγε πιο χαρούμενη τώρα σπίτι.
Το νέο καναρίνι βολεύτηκε αμέσως στο ευρύχωρο κλουβί του.
Οσο για το παλιό δεν ήθελε να το θάψει, πριν το δείξει στη θεία της.
Ετσι το έβαλε στην κατάψυξη τυλιγμένο στην πετσετούλα, και πήγε στην εκκλησία με πιο αλαφρωμένη ψυχή.

19 Φεβρουαρίου 2009

Βόλτα στο Γηροκομείο Αθηνών

Οχι δεν πήγα ούτε για να πιάσω θέση, ούτε για να βρώ καμμιά γιαγιά με τα ούλα της ή κανα ευκατάστατο παππού. Πήγα βολτίτσα γιατί δουλεύει μια φίλη και είχαμε καιρό να τα πούμε.

Το Γηροκομείο Αθηνών είναι μία μεγάλη έκταση που σου δίνει μία αίσθηση γαλήνης και ας είναι πάνω στη Λεωφ. Κηφισίας. Ισως για να τους προετοιμάζει για το επόμενο σκαλοπάτι, δεν ξέρω. Πάντως ο περιβάλλον χώρος έχει πεύκα, λουλουδάκια, γατάκια, σκυλάκια και πουλάκια που τραγουδάνε ευτυχισμένα. Τα οικήματα που μένουν οι ηλικιωμένοι είναι αρκετά και το καθένα έχει το δικό του όνομα. Η φίλη μου, μου είχε πει σε ποιό να πάω αλλά δεν έδοσα σημασία στο όνομα, θυμόμουν μόνο ότι άρχιζε από Κ. Μπήκα λοιπόν από την είσοδο της Κηφισίας και άρχισα να πηγαίνω πιο μέσα μέχρι που σε μία στροφή δίπλα σε κάτι κτήρια είδα το απίστευτο.

Μια παιδική χαρά. Με πιάσαν τα γέλια! Ετριβα και ξανά έτριβα τα μάτια μου. Φαντάστηκα παππούδες και γιαγιάδες να κάνουν κούνια και τραμπάλα και όσο φανταζόμουν τόσο γέλαγα.*

Φυσικά και προορίζεται για τα εγγονάκια τους που πάνε επίσκεψη. Ομως υπάρχουν και πολλοί που δεν βλέπουν πια τα εγγόνια τους και η χαρά τους είναι να βλέπουν άλλα παιδικά ματάκια και να ακούνε άλλα παιδικά γέλια.

Αν είστε γονιός, θείος, νονός, παππούς, γιαγιά να τα πάτε τα εγγονάκια σας να παίξουν. Και εσείς θα χαλαρώσετε γιατί ο χώρος είναι περιφραγμένος και ήρεμος, και τα παιδιά θα ευχαριστηθούν και το σημαντικότερο είναι ότι θα δόσετε χαρά σε μερικούς μοναχικούς ανθρώπους.

*Σήμερα πάντως διάβασα ότι στο Manchester έχει ανοίξει παιδική χαρά για ηλικιωμένους. Οχι φυσικά με τσουλήθρες και τραμπάλες, αλλά με ειδικά όργανα που γυμνάζουν το σώμα.

Βουκολικό ποιήμα

One day στην λιακάδα
sitting on the πρασινάδα
where the flowers ανθούσαν
αnd the horses χλιμιντρούσαν
say ο Μήτρος to Κρουστάλλω
-Do you μ' απατάς με άλλο;
κι η Κρουστάλλω σαν το hear
τηνε πιάνει μέγας fear
because τόπε η...Μαγδάλω
Ότι did it μ' έναν Γάλλο.
αnd the girl πονηρεμένη
lay down σαν πεθαμένη
-Μήτρο μ' if you don't believe me
με το καριοφύλι kill me.
and the Μήτρος που ήταν θύμα
την επίστεψε the βλήμα.
Μου ήρθε με e-mail και φυσικά έσπευσα να το μοιραστώ.

18 Φεβρουαρίου 2009

ερμηνείες

Σήμερα είπα να ψάξω στο γκουγκλ τι αποτελέσματα θα βγάλει για τον τίτλο του μπλόγκ μου. Επεσα πάνω σε μερικά πολύ ενδιαφέροντα αποτελέσματα. Φυσικά το "ωχ το μάτι μου" το λέμε όταν έχουμε ακούσει κάποια βλακεία, όταν έχουμε δεί κάτι που μας "χτυπάει" κάπως, και βάσει αυτού ονομάστηκε έτσι το μπλογκ.


Υπάρχει όμως και η εξής ερμηνεία: «Ωχ το μάτι μου» είναι συνήθης κραυγή αγωνίας ελληνίδων λίγο μετά την εκσπερμάτωση, καθώς δέχονται πιτσιλιές που τσούζουν. Για το ευχαριστώ, οι σύντροφοί τους αναρτούν ta σχετικά φιλμάκια στο διαδίκτυο δίκην candid camera.


Έμαθα επίσης ότι περιλαμβανόταν ως άσμα στο δίσκο του Γιάννη Φλωρινιώτη "Οτι έγινε, έγινε"


ΠΛΕΥΡΑ Α'
1. ΟΤΙ ΕΓΙΝΕ ΕΓΙΝΕ 2. ΑΝ ΜΠΟΡΟΥΣΕΣ 3. ΒΑΛΕ ΜΟΥ ΚΑΤΙ ΝΑ ΠΙΩ 4. ΕΙΣΑΙ Ο ΠΡΩΤΟΣ ΜΕΓΑΛΕ 5. ΣΕ ΛΕΝΕ ΜΠΕΛΑ 6. ΩΧ ΤΟ ΜΑΤΙ ΜΟΥ
ΠΛΕΥΡΑ Β'
7. ΜΕ ΤΟ ΜΙΚΡΟΦΩΝΟ ΣΤΟ ΧΕΡΙ ΘΑ ΠΕΘΑΝΩ 8. ΦΤΟΥ ΣΟΥ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ


9. ΒΟΗΘΗΣΕ ΜΕ 10. ΑΠΟ ΚΑΨΟΥΡΑ ΘΑ ΠΕΘΑΝΗΣ 11. ΣΤΗ ΤΡΕΛΛΗ ΘΑ ΤΟ ΡΙΞΩ 12. ΕΙΣΑΙ ΛΑΘΟΣ
Αν κάποιος έχει τον δίσκο ή μπορέσει να βρει τους στίχους θα είχε μεγάλο ενδιαφέρον.
update τώρα που ξανα είδα τα άσματα νομίζω ότι με μια αλλαγή συνηγορούν στην παραπάνω ερμηνεία. ας το πάμε σε στυλ κινηματογραφικό.
Εραστής: 5. ΣΕ ΛΕΝΕ ΜΠΕΛΑ, 8. ΦΤΟΥ ΣΟΥ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ .
καταλήγουν στο κρεββάτι.
Μπέλα: 12. ΕΙΣΑΙ ΛΑΘΟΣ (αν νομίζεις ότι ) 7. ΜΕ ΤΟ "ΜΙΚΡΟΦΩΝΟ" ΣΤΟ ΧΕΡΙ ΘΑ ΠΕΘΑΝΩ , 3. ΒΑΛΕ ΜΟΥ ΚΑΤΙ ΝΑ ΠΙΩ (ορίστε το ζητάει ολοκάθαρα)
Ο εραστής που πλησιάζει στην κορύφωση σκέφτεται:
11. ΣΤΗ ΤΡΕΛΛΗ ΘΑ ΤΟ ΡΙΞΩ
Μπέλα: 6. ΩΧ ΤΟ ΜΑΤΙ ΜΟΥ
Εραστής:
10. ΑΠΟ ΚΑΨΟΥΡΑ ΘΑ ΠΕΘΑΝΗΣ
Μπέλα: 9. ΒΟΗΘΗΣΕ ΜΕ
1. ΟΤΙ ΕΓΙΝΕ ΕΓΙΝΕ
4. ΕΙΣΑΙ Ο ΠΡΩΤΟΣ ΜΕΓΑΛΕ (το 2. ΑΝ ΜΠΟΡΟΥΣΕΣ δεν μπόρεσα να το ταιριάξω κάπου)
Βρήκα και το τρίστιχο
Από την πόρτα σου περνώ
και τηγανίζεις ψάρια
πέτα μου ένα κεφτέ
ωχ το μάτι μου!

Στην τηλεοπτική σειρά
Χιλιοποδαρούσα Που έλεγε ο Τιμολέων: "Ωχ! Το μάτι μου!" όποτε έλεγε κάτι κουλό η Ροζαλία...


Εσάς τι ερμηνεία έχει το όνομα του μπλόγκ σας?

17 Φεβρουαρίου 2009

γυναίκα με τα ούλα της

στην κυριολεξία!
στην ποδιά μιας 74χρονης σφάχτηκαν παλληκάρια (που λέει ο λόγος). Η γιαγιάκα που δεν βλέπει τίποτα δεν ακούει τίποτα και δεν μασάει τίποτα, αλλά προφανώς στο στοματικό είναι αστέρι, είχε δεσμό με έναν 75χρονο και τη φλέρταρε παράλληλα και ένας 86χρονος. Συγχωριανός. Αρπαξε τη μαγκούρα ο πιο νέος και έκανε τον μεγαλύτερο του αλατιού. τους χώρισε η αστυνομία. Ο 86χρονος όχι μόνο πήρε τζάμπα τα βιάγκρα, αλλά πληγώθηκε και ο αντρικός του εγωισμός.
Φωτογραφία του τριγώνου θα βρείτε εδώ

14 Φεβρουαρίου 2009

10 Φεβρουαρίου 2009

ελάφι πήγε στο γιατρό

Ελάφι επισκέφτηκε το γιατρό…μόνο του

Τα ζώα δε σταματούν να μας εκπλήσσουν. Ένα ελάφι λοιπόν στο Ρόσφορντ του Οχάιο των ΗΠΑ, περίμενε έξω από το ιατρείο ζώων του Δρ. Κουέστα, ανάμεσα σε δύο σκουπιδοτενεκέδες. Το θηλυκό ελάφι ήταν τραυματισμένο στο πόδι και όταν το είδε τυχαία ένας υπάλληλος του καταστήματος, αυτό πετάχτηκε και με μικρά άλματα, μπήκε από τη μισάνοιχτη πόρτα του ιατρείου και έκατσε στο πάτωμα.

Αφού ξεπέρασαν το αρχικό σοκ, ο γιατρός και οι υπόλοιποι υπάλληλοι πρώτα έβαλαν μια πετσέτα στα μάτια του ελαφιού για να μην τρομάξει και μετά περιποιήθηκαν το τραυματισμένο ζώο.

Του έκαναν ράμματα στο πόδι και του έδωσαν τα απαραίτητα παυσίπονα. Μετά τράβηξαν την πετσέτα, το ελάφι σηκώθηκε σιγά-σιγά και το οδήγησαν ήρεμα προς την πόρτα.

Το ζώο βγήκε έξω και αφού στάθηκε λίγο στο πάρκινγκ ενός παραπλήσιου εστιατορίου γρήγορου φαγητού, χάθηκε ξανά στο λιβάδι.

zougla.gr

5 Φεβρουαρίου 2009

Πώς πάει η δουλειά?

Πώς απαντούν οι επαγγελματίες, σε περίοδο αναδουλειάς, στην ερώτηση "πώς πάει η δουλειά?"

Φούρναρης : ψίχουλα
Μανάβης: κολοκύθια
Αγρότης: ζήσε Μάη μου να φας τριφύλλι
Ανθοπώλης: μαρασμός
Υφασματέμπορος: πανί με πανί
Ψαράς: ούτε λέπι
Φαρμακοποιός: με το σταγονόμετρο
Ηλεκτρολόγος: δεν βλέπω φως
Υδραυλικός: μούφα η δουλειά
Mηχανικός αυτοκινήτων: στο ρελαντί
Εμπορος χαλιών: Χάλια
Κομμωτής: τρίχες
Ψιλικατζής: ψιλοπράγματα
Νεκροθάφτης: ψόφια πράγματα
Tυπογράφος: ούτε φύλλο
Ο απέναντι νεκροθάφτης: μεγάλη νέκρα
Βοθρατζής: σκατά
Ναυτικός: πιάσαμε πάτο
Στρατιωτικός: βήμα σημειωτόν
Τσατσά: πουτσες
Πόρνη: αραχνιάσαμε
Χρηματιστής: δεκάρα τσακιστή
Πρωθυπουργός: Παραλάβαμε χάος

2 Φεβρουαρίου 2009

δεν πάω Μέγαρο θα μείνω με τον παίδαρο


Σοφό άσμα. μόνο που το θυμήθηκα αργά!
Για τη φουκαριάρα τη μάνα μου πήγα! που με πήρε τηλέφωνο στο γραφείο πριν μισό μήνα, να μου πεί ότι έχει Μπολσόι! Και τσακίστηκα να πάω να βγάλω εισητήρια μή και χάσουμε το θέαμα. Δεν μου διευκρίνησε όμως ότι ήταν τα μπαλέτα της Ακαδημίας Μπολσόι. Πώς λέμε Ακαδημία Παναθηναϊκού για παιδιά? το ίδιο και το αυτό! Τα μπαλετάκια ήταν σπουδαστάκια! Ηταν σα να βλέπω γυμναστικές επιδείξεις! Προς θεού! Για την ηλικία τους και την εκπαίδευσή τους μια χαρά ήταν. αυτό δα έλειπε! ήταν λες και δεν είχαν κόκκαλα. Αλλά ήταν μ ο ν ό τ ο ν ο!
α ν ι α ρ ό!
με μουσική σαν αυτή που κάνουν μάθημα στην τάξη χορού, με κινήσεις επαναλαμβανόμενες. Ούτε ένας κύκνος να κολυμπάει στο γαλάζιο δούναβη βρε παιδί μου! Μόνο Μπαχ, αχ και βαχ!
Οι έλληνες θεατές πάντως ένα θεματάκι με το χειροκρότημα το έχουμε. Ισως γιατί μεγαλώσαμε τραγουδώνας "χαρωπά τα δυό μου χέρια τα χτυπώ". Τελείωνε μία φιγούρα δώστου χειροκρότημα και επεφημίες. Μπάστα (δεν εννοώ τη Σάσα) καλέ μου! Δεν τελείωσε η χορογραφία! Ο χορευτής πρέπει να είναι συγκεντρωμένος σε όλη τη διάρκεια της χορογραφίας. Και όχι να ακούει "μπράαααααβο" και "κλαπ-κλαπ" ανά πεντάλεπτο! Ασε που μου κόβαν και τον ύπνο! ναι το έκανα και αυτό, πρέπει να ήρθε και να με πήρε ο κυρ Μορφέας για κανα 10λεπτο!
Βέβαια δεν μπορώ να πώ, φχαριστήθηκα καρναβάλι. γιατί σαν καρναβάλι ήταν ντυμένες οι κυρίες εκεί μέσα. Οι γηραιότερες με μαλλί κουνουπίδι άρτι αφιχθείσες από το κομμωτήριο και με τη γούνα που μύριζε ναφθαλίνη, σεμνά ντυμένες μεν αλλά υπήρχαν και πολλές με κοντομάνικα και κρεμόντουσαν οι πατσές. Οι νεότερες με ξώπλατα με στρας, χωρίς στρας, με δαντέλες, χωρίς δαντέλες, με πασμίνες, με κασκόλ, με τον ένα ώμο όξω, με τους δύο ώμους όξω, με τζινάκι ή υφασμάτινο παντελόνι να τονίζει την κοιλάρα, με μπότες με γούνα, με μπότες ψηλές, με μποτάκια, με 12ποντο, με καλσον με τρύπες, με καλσόν με λουλούδια, μέχρι και μισό καλσόν είδα. δεν ξέρω πως το λένε αλλά ήταν λες και ήταν κολάν και έφτανε μέχρι το κουντεπιέ και τα δάχτυλα ήταν όξω και αυτά για να δούμε το πεντικιούρ από το ασημί πεδιλάκι. Θα μου πεις τι λυσσάς βρε παιδί. Επίσημη έξοδο είχαν. Ε λυπάμαι αλλά ακόμα και οι αγγλίδες που ντύνονται αίσχος, καλύτερα είναι ντυμένες.
Στο διάλειμμα δε, η έξοδος του Δράμαλη! Ούτε οι θεατές να χορεύαν βρε παιδί μου. Τόση πείνα είχε πέσει. Στα μπαράκια σχηματίστηκε τεράστια ουρά! Το πιατάκι με το μπριοσάκι στο χέρι και να σχολιάζουν την παράσταση και να φτύνουν και ψιχουλάκια. Μια οπτασία σας λέω!
Το καλό είναι ότι ξεσήκωσα φιγούρες και θα τις βάλω σε εφαρμογή τάχυστα. Εξάλλου έχω και τραγούδι....

Nina, pretty ballerina
Now she is the queen of the dancing floor
This is the moment she's waited for

Ο πεινασμένος