30 Σεπτεμβρίου 2008

Monahopoly


Κυκλοφόρησε στα καλά καταστήματα παιχνιδιών η νέα έκδοση/παραλλαγή της Monopoly(ς) με όνομα 'Monahopoly, Μονή Βατοπεδίου edition'.


  • Οι αλλαγές είναι πάνω-κάτω οι απο-κάτω.

  • *Στη θέση της φυλακής υπάρχει τετραγωνάκι 'γίναμε βούκινο αλλά χεστήκαμε'

  • *Τα ζάρια είναι πλέον τρία για να περνάς πιο συχνά από την αφετηρία, η οποία πλέον λέγεται 'Προϋπολογισμός, κι άλλο έλλειμμα στα ταμεία, χα-χα' όπου παίρνεις 300.000 ευρώ (ναι τα ποσά έγιναν όλα επί 1000)

  • *Στους φόρους τώρα εισπράττεις χρήματα και δεν τα δίνεις στην τράπεζα

  • *Νέα πιόνια στη συσκευασία, το κότερο του Βουλγαράκη, το μικρόφωνο του Ρουσόπουλου, το ποδήλατο του Γιωργάκη, το παπί του Τσίπρα και ο Εφραίμ

  • *Για κάθε 10 τετράγωνα η τράπεζα σου πληρώνει τη βενζίνη για τις μετακινήσεις σου

  • *Θα μπορείς πλέον να χτίσεις ακόμα και στις εντολές και τις αποφάσεις, ενώ τα σπίτια έχουν αντικατασταθεί από αναψυκτήρια και τα ξενοδοχεία από. μεγάλα αναψυκτήρια

  • *Τα αεροδρόμια (παλαιότερα σιδηροδρομικοί σταθμοί) έχουν αντικατασταθεί από μοναστήρια

  • *Η τράπεζα είσαι εσύ και αν σου λείψουν χρήματα τα παίρνεις (αρκεί να μη σε βλέπει ο αντίπαλος.)

19 Σεπτεμβρίου 2008

Λεοπάρδαλη κατάπιε ολόκληρη γυναίκα.

Μου ήρθε σήμερα με e-mail και νόμισα, μόλις διάβασα τον τίτλο ότι ήταν άλλο ένα από αυτά τα ψεύτικα e-mail μέχρι που είδα τη φωτογραφία παρακάτω. Η γυναίκα κάπως κατάφερε και σφήνωσε στον λαιμό της λεοπάρδαλης. Για να τη γλυτώσουν, έκοψαν το κεφάλι της λεοπάρδαλης. Η γυναίκα δεν είχε ούτε γρατζουνιά!!!! Απίστευτο!!!!.

Προσοχή: Η φωτογραφία μπορεί να είναι τρομακτική για κάποιους.

17 Σεπτεμβρίου 2008

Το Facebook σε 50 χρονια

για να τη δείτε μεγάλη πατήστε πάνω στη φωτο ή εδώ: http://www.flickr.com/photos/driveafastercar/2110340303/sizes/o/

15 Σεπτεμβρίου 2008

ΠΣΚ στο Ξυλόκαστρο.

Δεν άρχισε καλά η παραμονή μου στο Ξυλόκαστρο. Ισως φταίει ότι ήταν 2 μέρες πριν την πανσέληνο. Δυσκολεύτηκα να βρω δωμάτιο. Τα ξενοδοχεία στην περιοχή ή θα είναι πανάκριβα, ή επιεικώς απαράδεκτα. Υπάρχουν βέβαια και πολλά ενοικιαζόμενα δωμάτια, αλλά τέτοια εποχή είναι δύσκολο να τους πετύχεις στο τηλέφωνο.
Τηλεφώνημα σε ξενοδοχείο: - Εχετε δωμάτια με θέα θάλασσα? - Δυστυχώς είναι όλα πιασμένα. - Μήπως οι σουίτες είναι ελεύθερες? Εχουν θέα? - Εεεε, στο περίπου βλέπουν θάλασσα. Τιμή σουίτας 115 Ευρώ. (όταν πέρασα και είδα το ξενοδοχείο, που ήταν πάνω στο δρόμο, διαπίστωσα ότι τα δωμάτια πρώτα είχαν θέα στέγες και μετά στο βάθος θάλασσα).
Τηλεφώνημα 2ο: Εχετε δωμάτια με θέα θάλασσα? - Ναι και μάλιστα από κάτω είναι το μπαράκι του ξενοδοχείου που μπορείτε να απολαύσετε το ποτό σας. (κάνουμε ωτοασπίδες δώρο)
Τηλεφώνημα 3ο: Εχετε δωμάτια με θέα θάλασσα? - Είμαστε γεμάτοι! και χραπ στο κλείνουν χωρίς καν να σου δώσουν την ευκαιρία να ρωτήσεις για εναλλακτική ημερομηνία.
Μετά από αρκετά τηλεφωνήματα βρήκα ένα με 65 Ευρώ. Το site του έδειχνε πολύ ωραία δωμάτια (φοβερό φωτογράφο είχαν) και σου άφηνε μία ρομαντική αίσθηση. Άνετοι προσεγμένοι χώροι, τα έπιπλα αντίκες, δίνουν ένα ύφος άλλης εποχής στο ξενοδοχείο μας.
Ναί είχε δίκιο! Τα έπιπλα ήταν όντως αντίκες! Μόλις μπήκαμε στο στενόχωρο δωμάτιό μας, έψαχνα για το τηλεκοντρόλ. Μέχρι και μέσα στις ντουλάπες κοίταξα. Εδώ τηλεκοντρόλ, εκεί τηλεκοντρόλ πουθενά το τηλεκοντρόλ!. Λόγω ενθουσιασμού κατέβηκα 2-2 τα σκαλιά για τη ρεσεψιόν. "ξέρετε δεν εχουμε τηλεκοντρόλ" "- Να δείτε κάτω από τα κρεβάτια, μήπως έπεσε" Λες και ήταν δική μου δουλειά να ψάχνω κάτω από τα κρεβάτια, όπου συνήθως υπάρχει βρώμα από τότε που ανοίξαν τα ξενοδοχεία! (παρένθεση: ξενοδοχείο που δέχετε κατοικίδια, σε άλλο μέρος της Ελλάδας, κάτω από το κρεβάτι είχε ποντικοφάρμακο!!!! και βέβαια δεν ενημερώθηκε ο ιδιοκτήτης του σκύλου). ¨Το τηλεκοντρόλ δεν ήταν ούτε εκεί. Οπως σήκωσα το κρεβάτι για να το πάω στη θέση που ήταν πριν, μου έμεινε στο χέρι. Βγήκε η πλάτη του και έπεσε το στρώμα κάτω. Το έφτιαξα όπως όπως και πήγα, χωρίς να κατέβω 2-2 τα σκαλιά, πάλι στη ρεσεψιόν. Θέλω άλλο δωμάτιο! Ξέρετε είναι σοφίτα, δεν έχει μπαλκόνι. Λες και θα καθόμουν στο μπαλκόνι να ρεμβάζω τα απέναντι ερείπια-σπίτια. Με τα πολλά, πήρα το άλλο κλειδί και άλλαξα δωμάτιο.
Την επόμενη μέρα κατεβήκαμε για το πρωινό σε μία συμπαθητική αυλή. Εμφανίστηκε ο κύριος της ρεσεψιόν και μας ρώτησε αν θα φάμε αυγό ή γιαούρτι και τί καφέ θα πιούμε. Φυσικά ο καφές φίλτρου ήταν νες, το φλυτζάνι γάλα δεν ήρθε ποτέ και το φραπέ ήταν νερό με κόκκους καφέ. Το πρωινό περιελάμβανε, 2 φέτες τοστ, 2 βουτυράκια, 1 τοστ, μέλι (οσο ήθελες) και ένα πανεράκι που είχε μέσα 2 φέτες κέικ και 2 σταφιδόψωμα συσκευασμένα. Κοντεύαμε να τελειώσουμε το πρωινό μας, όταν εμφανίστηκε μία οικογένεια με 2 παιδακια ηλικίας 7-9 περίπου. Εμφανιστηκε πάλι ο κύριος της ρεσεψιόν και ρωτάει: Να φέρω 4 πρωινά ή επειδή είναι μεγάλα (τύφλα να έχουν τα πρωινά-μπουφέ σε άλλα ξενοδοχεία) να φέρω 2 πρωινά και να τα μοιραστείτε με τα παιδιά? Μείναμε! Το θεωρήσαμε μεγάλη τσιγκουνιά, αφού έτσι κι αλλιώς το πρωινό ήταν μέσα στην τιμή. Η οικογένεια κομπιάζοντας είπε ότι θα πάρουν 2 πρωινά και εμείς φύγαμε.
Την επόμενη ημέρα, το πρωινό μας ήταν ο ξαναζεσταμένος από χτες νες, ο ελληνικός καφές του είχε πετύχει, και αυτή τη φορά επειδή δεν πήραμε αυγό, μας έκανε τη χάρη να φέρει και το ποτήρι το γάλα.. Μαζί με εμάς έπαιρνε πρωινό και ένα ζευγάρι, το οποίο έφυγε πριν τελειώσουμε το πρωινό μας και πριν εμφανιστεί η μαμά και το ένα κοριτσάκι από την οικογένεια. Και τότε ο τσιγκούναρος έκανε το θεικό! Πήρε από το τραπέζι που καθόταν πριν το ζευγάρι, το πανεράκι (ναι αυτό με τα 2 κομμάτια κέικ και το συσκευασμένο σταφιδόψωμο) και το άφησε στο τραπέζι με τη μαμά και το κοριτσάκι. Χωρίς να ντραπεί καθόλου, χωρίς έστω για τα μάτια να το πάει μέσα και να το ξαναφέρει (γιατί σίγουρα αυτό έκανε). Φρίξαμε!
Γυρνώντας στην Αθήνα, σε συζήτηση με ένα φίλο, ανακαλύψαμε ότι είχε πάει και αυτός στο ίδιο ξενοδοχείο και μάλιστα για έναν γάμο και ήταν μεγάλη παρέα και είχαν κλείσει πολλά δωμάτια. Ο τσιγκούναρος πήρε τα λεφτά για το δωμάτιο του φίλου μου διπλά! Μία από τον φίλο μου και μία από τον κουμπάρο! Δυστυχώς η γκάφα ανακαλύφθηκε όταν γυρίσαν στην Αθήνα.


9 Σεπτεμβρίου 2008

Surf η αρχή

Σήμερα θα σας αποκαλύψω την πάσα και μόνη αλήθεια για την ιστιοσανίδα. Άσχετοι και άμαθοι άνθρωποι λένε ότι η ιστιοσανίδα ή surfing (κυματοδρομία) πρωτοεμφανίστηκε χιλιάδες χρόνια πριν, στις νότιες θάλασσες του Ειρηνικού Ωκεανού. Οι ιθαγενείς των νησιών της Πολυνησίας μάθαιναν να γλιστρούν πάνω στα ψηλά κύματα μέχρι την ακτή, χρησιμοποιώντας ξύλινες σανίδες. Όμως κάνουν λάθος γιατί όταν εμείς φτιάχναμε τον Παρθενώνα οι άλλοι κοιμόντουσαν πάνω στα δέντρα!!! Και η πάσα και μόνη αλήθεια είναι η παρακάτω:
Μεγάλη αναστάτωση επικρατούσε στην αμμώδη παραλία της Δροσιάς. Οι Δροσιείς ετοιμάζονταν για απόβαση στην παραλία με τα σχίνα, όχι πολύ μακριά από τη Δροσιά. Είχαν υπολογίσει ότι θα τους έπαιρνε το πολύ τρεις - τέσσερεις μέρες με ούριο άνεμο, θεών επιτρεπόντων.
Οι Δροσιείς βασικά, ήθελαν να δοκιμάσουν ένα καινούργιο πλοίο. Το είχαν αγοράσει από τους πανούργους Εξαρχιείς που είχαν φήμη ότι πούλαγαν φύκια για μεταξωτές κορδέλες. Τα πλοία αυτά είχαν περίεργα σχήματα, με μία σανίδα μόνο, μεγάλο ιστίο και τεράστιο πανί. Οι Εξαρχιείς είχαν πεί ότι θα τους βόλευαν πολύ, μια που ήταν πιο μικρά και από τις τριήρεις πιο γοργά. Οι Δροσιείς βέβαια δεν έβλεπαν ούτε πως θα μπορέσουν να κρατηθούν πάνω στον καινούργιο τύπο πλοίου ούτε πως θα έκανε για δύο. Τα όπλα πως θα τα μετακινούσαν μάλλον δεν θα το μπορούσαν. Ετσι λοιπόν οι Δροσιείς με τραβηγμένα τα καινούργια τους τα πλοία πάνω στην παραλία, όρθιοι πάνω σ’αυτά, την θάλασσα περίμεναν ν’ανέβει. Ομως όταν η θάλασσα ερχόταν οι Δροσιείς με τη μούρη πάνω στην άμμο ευρισκόνταν. Τα δέρματά τους είχαν γεμίσει μαύρα στίγματα από τους αχινούς και ήταν πολύ λυπηρό να τους ακούς.
Ο καιρός περνούσε και οι Δροσιείς είδαν ότι περιμένοντας την θάλασσα ν’ανέβει και να τους δώσει ώθηση να ξεκινήσουν δεν γινόταν τίποτα. Επρεπε όλα να τα συνδυάσουν, το ανέβασμα της θάλασσας, τον ούριο άνεμο και την ισορροπία. Οι χρησμοί ήταν ευνοϊκοί αλλά καθόλου εφικτοί. Σκέφτηκαν λοιπόν τον μάντη Σάχλα να ρωτήσουν τι άλλο να κάνουν για να ξεκινήσουν. Ο μάντης Σάχλας ήταν νεαρός αλλά πάρα πολύ σοφός. Τα γκρίζα του μαλλιά όλοι σεβόνταν και πολύ γερά αμοιβόταν. Ο μάντης Σάχλας, το λοιπόν, ξεροκαμμένα αρτύδια με σκορόδιο εξέτασε και είπε: “Υπάρχει στο στρατόπεδο μία νεαρή ονόματι Ελπινίκη. Παλαιά ήτο θεραπαινίδα κάποιου Εξαρχιέως σίγουρα για αυτά τα πλοία κάτι παραπάνω θα γνωρίζει.”
Πράγματι μετά από μία σύντομη αναζήτηση η νεαρή Ελπινίκη ευρέθη.
Μπροστά στο μεγάλο αρχηγό μόλις παρουσιάστηκε πρόθυμα ερώτησε:
”Τι μπορώ για σας να κάνω και τον πόνο σας να γιάνω;” Οι Δροσιείς το πρόβλημα της εξηγήσαν και άγρια της είπαν: “Αν δεν βρείς γοργά μιά λύση, το μακρύ μαλλί σου θα το χάσεις και κουρεμένη θα γεράσεις”.
Η νεαρή η Ελπινίκη φοβούμενη πολύ μήπως χάσει το μαλλί, γρήγορα τους είπε μία νέα τεχνική. Το ιστίο έπρεπε γερά να το κρατούν και από το ξύλο καθόλου να μην κουνηθούν. Ετσι την ισορροπία θα κρατούσαν και από την παραλία άνετα θα ξεκινούσαν. Πράγματι λοιπόν με το επόμενο φύσημα του αγέρα, τρία πλοία καταφέραν και πήγανε πιό πέρα.
Οι Δροσιείς σε επεφημίες ξεσπούσαν και τη νεαρή Ελπινίκη τη χειροκροτούσαν.
Kαι κάπως έτσι ξεκίνησε το σερφ.

2 Σεπτεμβρίου 2008

Φτου μου

Και σε όλους όσους απογοητεύονται εύκολα, καταθέτουν τα όπλα και θεωρούν τις μικρές αναποδιές της ζωής τους ως το πιο σοβαρό πρόβλημα που έχουν αντιμετωπίσει. Η φωτογραφία είναι από το Κάστρο της Σίφνου. Δεν έκανα τον κόπο να κατέβω 168 σκαλιά για να πάω σε ένα ξωκλήσι και εκεί που ήμουν βυθισμένη στις σκέψεις μου πέρασε από μπροστά μου. Φτου μου λοιπόν και φτου σας! Και ένα μεγάλο μπράβο στον κύριο που είχε το κουράγιο να έρθει στην Ελλάδα και να συνεχίζει κανονικά τις δραστηριότητές του