(εντελώς) Τσίου

Ηταν Πάσχα κάποιου έτους, όταν μία φίλη ανέλαβε να φροντίζει το καναρίνι της θείας της και των μικρών ξαδελφιών της.
Ολα πήγαιναν καλά το καναρίνι τιτίβιζε ευτυχισμένο, μέχρι που την Μεγάλη Παρασκευή, είδε το καναρίνι πεσμένο στο κλουβάκι του με λίγο αίμα στο ποδαράκι. Πανικοβλήθηκε! Θα την θεωρούσαν ανεύθυνη (υπεύθυνη) έτσι και το καναρίνι πάθαινε κάτι. Βλέπετε το καναρίνι κράταγε παρέα στα μικρά ξαδελφάκια της. Το καναρίνι ήταν ζωντανό ακόμα και τιτίβιζε χαμηλόφωνα λες και ζητούσε βοήθεια. Μόλις ξεπέρασε τον αρχικό πανικό της, έπιασε τα τηλέφωνα. Καθότι εορτές δεν έβρισκε κάποιον κτηνίατρο. Τελευταία λύση ήταν η Φιλοζωική στην Ιερά Οδό. Τους πήρε τηλέφωνο και πρέπει να ακουγόταν πολύ απελπισμένη. Της είπαν να πάει το καναρίνι από εκεί να δουν τί μπορεί να γίνει. Αρπαξε το καναρίνι, το τύλιξε σε μία πετσετούλα και όρμησε στο αμάξι. Εβαλε το καναρίνι στο κάθισμα του συνοδηγού. Ξεκίνησε με μεγάλη ταχύτητα, οι ρόδες σπίνιαραν. Με τα μάτια κολλημένα στο δρόμο και το χέρι στην κόρνα ένοιωθε ότι ήταν σημαντικό να σωθεί το καναρίνι. Τί θα έλεγε στα μικρά της ξαδελφάκια? Η θεία της θα την θεωρούσε εντελώς άχρηστη. Τις μαύρες σκέψεις που είχε, επέτεινε η ατμόσφαιρα της Μεγάλης Παρασκευής. Οι καμπάνες χτυπούσαν πένθιμα. Μίλαγε συνέχεια από το "μπλέ δόντι" με τη Φιλοζωική. Την περίμεναν με την αιμοστατική ένεση στο χέρι. Το καναρίνι έπρεπε να σωθεί. Το χαρούμενο τιτίβισμά του έπρεπε να ξανα ακουστεί.
Κάποια ώρα, της φάνηκε ότι είχε περάσει αιώνας, έφτασε στη Φιλοζωική. Οντως την περίμεναν στην είσοδο για να μη χάνουν χρόνο. Πήραν στα χέρια τους τρυφερά το καναρίνι και του έκαναν την ένεση. Εκείνο άνοιξε τα ματάκια του, έβγαλε ένα μικρό τσίου και.....ξεψύχησε.
Νταν νταν νταν χτύπαγαν πένθιμα οι καμπάνες. Η φίλη μου δεν μπόρεσε να συγκρατήσει ένα δάκρυ που κύλησε στα μάγουλά της. Τύλιξε πάλι το καναρίνι στην πετσετούλα και πήρε το δρόμο για το σπίτι.
Τί θα έλεγε τώρα στα μικρά της ξαδέλφια?
Σκέφτηκε ότι δεν ήταν δυνατό να τους πεί ότι πέθανε το καναρίνι τους. Επρεπε να το αντικαταστήσει.
Με το καναρίνι στο χέρι, για να πάρει το ίδιο χρώμα, όρμησε στο πρώτο pet shop που βρήκε μπροστά της. Κοίταζε προσεκτικά μια το νεκρό καναρίνι, μια όλα τα καναρίνια στα κλουβιά μέχρι που βρήκε ένα που έμοιαζε με το νεκρό καναρίνι. Δεν είχαν ακριβώς το ίδιο, το καινούργιο που βρήκε είχε λίγο καφέ στα φτεράκια του, αλλά κελαηδούσε τόσο ωραία. Αποφάσισε να το αγοράσει. Ετσι κι αλλιώς τα ξαδελφάκια ήταν μικρά και ίσως δεν καταλάβαιναν τη διαφορά. Στη θεία της θα έλεγε την πάσα αλήθεια. Αγόρασε το νέο καναρίνι, πήρε και το παλιό τυλιγμένο στην πετσετούλα και πήγε πιο χαρούμενη τώρα σπίτι.
Το νέο καναρίνι βολεύτηκε αμέσως στο ευρύχωρο κλουβί του.
Οσο για το παλιό δεν ήθελε να το θάψει, πριν το δείξει στη θεία της.
Ετσι το έβαλε στην κατάψυξη τυλιγμένο στην πετσετούλα, και πήγε στην εκκλησία με πιο αλαφρωμένη ψυχή.