Βόλτα στο Γηροκομείο Αθηνών

Οχι δεν πήγα ούτε για να πιάσω θέση, ούτε για να βρώ καμμιά γιαγιά με τα ούλα της ή κανα ευκατάστατο παππού. Πήγα βολτίτσα γιατί δουλεύει μια φίλη και είχαμε καιρό να τα πούμε.

Το Γηροκομείο Αθηνών είναι μία μεγάλη έκταση που σου δίνει μία αίσθηση γαλήνης και ας είναι πάνω στη Λεωφ. Κηφισίας. Ισως για να τους προετοιμάζει για το επόμενο σκαλοπάτι, δεν ξέρω. Πάντως ο περιβάλλον χώρος έχει πεύκα, λουλουδάκια, γατάκια, σκυλάκια και πουλάκια που τραγουδάνε ευτυχισμένα. Τα οικήματα που μένουν οι ηλικιωμένοι είναι αρκετά και το καθένα έχει το δικό του όνομα. Η φίλη μου, μου είχε πει σε ποιό να πάω αλλά δεν έδοσα σημασία στο όνομα, θυμόμουν μόνο ότι άρχιζε από Κ. Μπήκα λοιπόν από την είσοδο της Κηφισίας και άρχισα να πηγαίνω πιο μέσα μέχρι που σε μία στροφή δίπλα σε κάτι κτήρια είδα το απίστευτο.

Μια παιδική χαρά. Με πιάσαν τα γέλια! Ετριβα και ξανά έτριβα τα μάτια μου. Φαντάστηκα παππούδες και γιαγιάδες να κάνουν κούνια και τραμπάλα και όσο φανταζόμουν τόσο γέλαγα.*

Φυσικά και προορίζεται για τα εγγονάκια τους που πάνε επίσκεψη. Ομως υπάρχουν και πολλοί που δεν βλέπουν πια τα εγγόνια τους και η χαρά τους είναι να βλέπουν άλλα παιδικά ματάκια και να ακούνε άλλα παιδικά γέλια.

Αν είστε γονιός, θείος, νονός, παππούς, γιαγιά να τα πάτε τα εγγονάκια σας να παίξουν. Και εσείς θα χαλαρώσετε γιατί ο χώρος είναι περιφραγμένος και ήρεμος, και τα παιδιά θα ευχαριστηθούν και το σημαντικότερο είναι ότι θα δόσετε χαρά σε μερικούς μοναχικούς ανθρώπους.

*Σήμερα πάντως διάβασα ότι στο Manchester έχει ανοίξει παιδική χαρά για ηλικιωμένους. Οχι φυσικά με τσουλήθρες και τραμπάλες, αλλά με ειδικά όργανα που γυμνάζουν το σώμα.