12 Απριλίου 2009

Μια άγνωστη όαση στο κέντρο της Αθήνας αξίζει να σωθεί

Αρκετές φορές τα βήματά μου με έχουν οδηγήσει στο Πάρκο Ελευθερίας στην Αθήνα. Παλιότερα για κάποια παράσταση που είχε στο ηπαίθριο θεατράκι, αργότερα στη φάση "θέλω να γίνω φωτογράφος" για φωτογραφίες σε κάτι παλιά κτήρια και πιο μετά για καφέ και ποτό. Η πιτσιρικαρία ακόμα συναντιέται "στο άγαλμα του Βενιζέλου" για skateboard ή για να ονειρευτούν ξαπλωμένοι στο γρασίδι.
Μέχρι τώρα νόμιζα ότι τα παλιά κτήρια που έχω φωτογραφήσει, που έχω χωθεί μέσα από το συρματόπλεγμα για να πάρω καλύτερες λήψεις, ανήκαν ή στο παρακείμενο Ν.Ι.Μ.Τ.Σ. ή στο εκκλησιαστικό λύκειο που είναι πιο πίσω.
Σήμερα έπεσα πάνω σε κάποιο δημοσίευμα του www.in.gr και επιτέλους έμαθα την ιστορία των κτηρίων. Ολα τα κτήρια που μεγαλόπρεπα ακόμα στέκουν, ήταν το 401 Στρατιωτικό Νοσοκομείο, πρίν αυτό μετακομίσει στην Κατεχάκη.
Πέραν της ενδιαφέρουσας ιστορίας τους, τα μικρού μεγέθους και λιτού χαρακτήρα κτίρια είναι λιθόκτιστα και κεραμοσκεπή, με τοιχοποιία εξεργασμένης πέτρας και με ορθογωνικούς γωνιόλιθους. Τα υπέρθυρα των ανοιγμάτων, θυρών και παραθύρων, είναι κατασκευασμένα με ορατούς ορθογωνικούς λίθους σε αρμονική διάταξη με τις διακοσμητικές ζώνες που τα περιβάλλουν, τοξωτές καμάρες με λίθινα διακοσμητικά περιθώρια και μεταλλικά προστατευτικά κιγκλιδώματα. Αποτελούν ίσως το τελευταίο δείγμα της στρατιωτικής νοσοκομειακής αρχιτεκτονικής του τέλους του 19ου αιώνα, με μορφοπλαστικά νεογοτθικίζοντα στοιχεία, όπως είναι οι γωνιακοί λίθινοι πυργίσκοι ή παρατηρητήρια, και μια ενιαία και αδιάσπαστη πολεοδομική ενότητα, σπάνια και μοναδική για το κέντρο της Αθήνας, καθώς τα κτίρια, με τη χαρακτηριστική διάταξή τους, προσδίδουν στον χώρο παραδοσιακό χαρακτήρα στρατοπέδου και θυμίζουν έντονα κηπούπολη.
Δεν είμαι ούτε αρχιτέκτονας, ούτε ιστορικός. Ξέρω όμως ότι αυτός ο χώρος είναι μια μικρή ανάσα στο κέντρο της Αθήνας. Και φυσικά αξίζει να σωθεί.
Στο νοσοκομείο αυτό, που λειτουργούσε μέχρι το 1971 ίσως νοσηλεύθηκαν οι παππούδες μας, οι πατεράδες μας, οι ρίζες μας.
Για περισσότερη ιστορία διαβάστε το αφιέρωμα εδώ και εδώ
ΚΑΙ ΥΠΟΓΡΑΨΤΕ ΓΙΑ ΝΑ ΣΩΘΟΥΝ ΤΑ ΚΤΗΡΙΑ και να αξιοποιηθεί ο χώρος ΕΔΩ


η φωτογραφία από εδώ

2 σχόλια:

  1. Πιπί μου να έχεις υπόψιν σου ότι οι ρασοφόροι(είδες σεβάστηκα τον χώρο σου και δεν τους λούζω με τα γνωστά επίθετα που χρησιμοποιώ γι αυτούς), έχουν σχέση με την υπόθεση και αφού είναι από πίσω αυτοί μην περιμένεις προκοπή.
    Ο χώρος αυτός έχει γίνει ιδιοκτησία της εκκλησίας κλασικά με το που έφυγε το 401 από εκεί, και μεταμορφώθηκε σε εκκλησιαστικό λύκειο, εκεί σκέπτονται να κτίσουν συνοδικό μέγαρο, ή μεγάλη ξενοδοχειακή μονάδα(αλήθεια μήπως το ξενοδοχείο λένε να το βγάλουν και Εφραίμ;).
    Κάποια έχουν χαρακτηριστεί και διατηρητέα.
    Μερικά κτίρια χρησιμοποιήθηκαν και σαν κρατητήρια του ΕΑΤ-ΕΣΑ επί χούντας, τώρα στεγάζουν το κέντρο καλών τεχνών του Δήμου Αθηναίων.
    Όλα τα κτίρια και το οικόπεδο (που περιέχει και το μέγαρο μουσικής τώρα) αρχικά ήταν του στρατού, ήταν στρατόπεδο, είχε νοσοκομεία και σχολή υπαξιωματικών.
    Μπορείς να δεις κάποιες πληροφορίες εδώ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Παρόλα όσα μας πληροφορεί ο Κακός Λύκος, εγώ δεν σταματάω να ελπίζω και βέβαια έβαλα κι εγώ την υπογραφή μου. Μπράβο Πιπίτσα είναι το καλύτερο ποστ σου που έχω διαβάσει!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Αφήστε μια μπούρδα