τράβα εσύ με το GPS

Οι κροκόδειλοι καταπίνουν πέτρες για να κολυμπήσουν
Το στομάχι του κροκοδείλου θεωρείται, όχι άδικα, ένα από τα πιο ανθεκτικά του ζωικού βασιλείου. Πολλές φορές θα αναγκαστεί να… φιλοξενήσει από ψάρια και πουλιά, μέχρι χελώνες, λιοντάρια ή άλλους κροκόδειλους. Σε αυτή την πολυδιάστατη δίαιτα, στο στομάχι του κροκοδείλου περιλαμβάνονται και μεγάλες πέτρες που βρίσκονται σε μόνιμη βάση στο στομάχι του. Η επικρατούσα άποψη είναι ότι αυτές οι πέτρες χρησιμεύουν ως σταθεροποιητές πλεύσης του πανάρχαιου ερπετού.

Το γάλα της φάλαινας δεν προτείνεται για δίαιτες
Η ανάπτυξη ενός νεογέννητου δεν είναι καθόλου εύκολη υπόθεση για μια φάλαινα, έπειτα από δέκα με δώδεκα μήνες εγκυμοσύνης και μήκος που τη στιγμή της γέννησης φτάνει το ένα τρίτο της μητέρας, δηλαδή εννιά περίπου μέτρα στην περίπτωση της γαλάζιας φάλαινας. Το μικρό τρέφεται με γάλα που εκτοξεύεται στο στόμα του από το στήθος της μητέρας του. Με περιεκτικότητα λίπους που φτάνει το 50%, το γάλα της φάλαινας είναι δέκα φορές πιο πλούσιο σε λιπαρά από το ανθρώπινο, βοηθώντας το μικρό να κερδίζει σε βάρος με ρυθμό εκατό κιλών την ημέρα.

Τα πουλιά χρησιμοποιούν σημάδια για να μη χάνονται
Σύμφωνα με παρατηρήσεις, τα περιστέρια μπορούν να ταξιδέψουν χιλιάδες χιλιόμετρα για να βρουν το ίδιο σημείο, χωρίς πρόβλημα προσανατολισμού. Μερικά είδη πουλιών διανύουν αποστάσεις είκοσι χιλιάδων χιλιομέτρων κάθε χρόνο, ενώ πρόσφατες μελέτες αναφέρουν ότι αυτό επιτυγχάνεται επειδή χρησιμοποιούν την οπτική απεικόνιση του μαγνητικού πεδίου της γης, χάρη σε ένα όργανο στο ράμφος τους. Επιπλέον, τα περιστέρια χρησιμοποιούν σημάδια αναφοράς στο έδαφος που τους επιτρέπουν να βρουν το δρόμο τους.

Για τους κάστορες, οι ημέρες είναι μεγαλύτερες το χειμώνα
Τους χειμερινούς μήνες, οι κάστορες περνούν τις περισσότερες ώρες στις χαρακτηριστικές τους φωλιές από ξύλα και λάσπη, ενώ η αποθήκευση λίπους στην πλατιά τους ουρά τους επιτρέπει να μην αναζητούν συχνά τροφή. Ως αποτέλεσμα της μακράς παραμονής στις σκοτεινές φωλιές, οι κάστορες χάνουν την αίσθηση του χρόνου εξαιτίας της έλλειψης φωτός, μεταβάλλοντας τη βιολογική αίσθηση του χρόνου. Υπολογίστηκε ότι μια τυπική χειμωνιάτικη ημέρα ενός κάστορα, με βάση τις δραστηριότητες του, διαρκεί 29 ώρες.

Οι τυφλοπόντικες δεν είναι τυφλοί
Οι μέχρι σήμερα μελέτες αναφέρουν ότι οι τυφλοπόντικες χρησιμοποιούν τα μικρά τους μάτια για να αντιλαμβάνονται αλλαγές στα ρεύματα αέρα, παρά για να βλέπουν. Τα τελευταία χρόνια όμως, κερδίζουν έδαφος οι θεωρίες που θέλουν αυτά τα τρωκτικά να μπορούν να αντιλαμβάνονται το φως, κάτι που όταν συμβαίνει, δεν είναι για καλό αφού συνήθως σημαίνει ότι κάποιος εχθρός μπήκε στη φωλιά.

Η αδελφότητα των νεογνών
Πολλοί πιστεύουν ότι είναι λανθασμένη η αντίληψη της εξέλιξης ως παραγωγή εγωιστικών ζώων που νοιάζονται μόνο για τη δική τους επιβίωση. Ο αλτρουισμός ξεχειλίζει στις περιπτώσεις που πρόκειται για την επιβίωση του ίδιου γενετικού υλικού. Τρανή απόδειξη ο χαρακτηριστικός ήχος νεογέννητων πουλιών την ώρα που τρέφονται. Με τον τρόπο αυτό ανακοινώνουν την εύρεση τροφής στους κοντινούς ομοίους τους, που κατά πάσα πιθανότητα θα είναι συγγενείς και άρα θα μοιράζονται τα ίδια γονίδια. Όπως αναφέρεται, το κλειδί της φυσικής επιλογής δεν είναι η επιβίωση του δυνατότερου ζώου αλλά του δυνατότερου γενετικού υλικού.

Πολλά ψάρια αλλάζουν φύλο
Με τόσους ζωντανούς οργανισμούς στη στεριά, οι επιστήμονες πολλές φορές ξαφνιάζονται με τα όσα ανακαλύπτουν στους ωκεανούς. Η παράξενη πρακτική του ερμαφροδιτισμού συναντάται πολύ συχνά σε θαλάσσιους οργανισμούς και ψάρια. Μερικά έχουν τη δυνατότητα να αλλάξουν φύλο εξαιτίας ορμονικών κύκλων ή ως απάντηση σε αλλαγές του περιβάλλοντος. Ταυτόχρονα, πολλά είδη ψαριών έχουν αρσενικά και θηλυκά όργανα αναπαραγωγής.

Η καρδιακή δύναμη της καμηλοπάρδαλης
Το συμπαθές θηλαστικό ανέπτυξε τον γνωστό μακρύ λαιμό του ώστε να φτάνει στα ψηλότερα δέντρα, εκεί που δεν φτάνουν άλλα ζώα. Ωστόσο, αρκετές δυσκολίες προκύπτουν με τέτοιο ύψος. Η καρδιά της καμηλοπάρδαλης χρειάζεται τη διπλάσια δύναμη από αυτή της αγελάδας για να στείλει αίμα στον εγκέφαλο, ενώ ένα πολύπλοκο σύστημα αρτηριών στο λαιμό το συγκρατούν από το να συγκεντρωθεί στο κεφάλι όταν το ζώο σκύβει. Ταυτόχρονα, το εξαιρετικά σφιχτό δέρμα στα πόδια εμποδίζει το αίμα να κατέβει στις οπλές, αυτός είναι εξάλλου ένας από τους λόγους που η καμηλοπάρδαλη έχει τόσο λεπτά, σε σχέση με τον κορμό της, πόδια.

Ο εγκέφαλος του ελέφαντα
Ο βάρους έξι κιλών εγκέφαλος του ελέφαντα είναι ο μεγαλύτερος οποιουδήποτε θηλαστικού έζησε ποτέ στον πλανήτη, ωστόσο παραμένει ερώτημα το κατά πόσο τον χρησιμοποιεί αποτελεσματικά. Μια τέτοια μέτρηση είναι δύσκολη υπόθεση στους ανθρώπους αλλά και τα ζώα, και για την πραγματοποίηση της χρησιμοποιείται ο δείκτης εγκεφαλοποίησης, δηλαδή ο λόγος του πραγματικού όγκου εγκεφάλου προς τον προσδοκώμενο με βάση το μέγεθος του θηλαστικού. Ο δείκτης αυτός υποδηλώνει τη δυνατότητα του οργανισμού να αντιμετωπίζει προκλήσεις και να ξεπερνά εμπόδια που παρουσιάζονται. Ο λόγος αυτός για τον ελέφαντα φτάνει μόλις το 1,88, ενώ του ανθρώπου κυμαίνεται μεταξύ 7,33 και 7,69 και του χμπατζή είναι περίπου 2,45.

Οι παπαγάλοι δεν μιμούνται μόνο τις φωνές
Μελέτες τα τελευταία τριάντα χρόνια έχουν δείξει ότι η ομιλία των παπαγάλων δεν αφορά μόνο τη φωνητική αναπαραγωγή της ανθρώπινης ομιλίας. Αντίθετα, ένας παπαγάλος έχει την ικανότητα άρθρωσης και σχηματισμού λόγου αντίστοιχης με έναν άνθρωπο 4-6 ετών. Μπορούν να κατανοήσουν τη διαφορά ανάμεσα στο «μεγαλύτερο» και το «μικρότερο», το «ίδιο» και το «διαφορετικό», αλλά και τις έννοιες του «τίποτα» και των αριθμών. Ακόμη πιο ενδιαφέρον είναι το ότι μπορούν να συνθέσουν έννοιες και λέξεις σχηματίζονται προτάσεις. Μια μελέτη τον Ιανουάριο του 2007 προτείνει την εφαρμογή της δομής της ομιλίας των παπαγάλων στις μελέτες για την ανάπτυξη ικανοτήτων τεχνητής ομιλίας στα ρομπότ.